Net twee dagen nadat ik thuiskwam van een onvergetelijke, fantastische zeiltocht op een prachtige viermaster op het IJsselmeer met MS on Waves scheepte ik in met Senioren Vereniging (KBO) Breda-Zuid op de Zilvermeeuw in Drimmelen.

Als je denkt dat die dag een saaie dag was in verhouding met mijn zeiltocht dan sla je de plank helemaal mis!!! Natuurlijk hoefde ik hier niet in de touwen te hangen om de zeilen te hijsen want de Zilvermeeuw is een hypermoderne elektrische boot. Voorzien van een lift en super vriendelijk personeel. Maar tijdens onze vaartocht naar Rotterdam en weer terug heb ik mij echt geen seconde verveeld. Aan de tafel met vijf leuke pittige vrouwen waarbij het gesprek alleen maar stokte als we onze monden moesten gebruiken voor het nuttigen van koffie of thee met overheerlijk appelgebak met slagroom of om onze volgeladen borden van het goed gevulde lunchbuffet leeg te eten of voor de bittergarnituur die ons wijntje extra lekker liet smaken.

Denk nu maar niet dat het een rustig tochtje was want het waaide stevig waardoor de Zilvermeeuw soms wat scheef door de golven zoefde terwijl we via de intercom allerlei interessante informatie kregen over alle bezienswaardigheden onderweg. We waren allemaal zeer onder de indruk van de natuur, de jachthaventjes maar zeker ook van de enorme schepen in de haven van Rotterdam. Super indrukwekkend.

Toen we terugkwamen in Drimmelen was het spannend waar we zouden dineren. Allerlei suggesties gingen de ronde door de bus maar niemand raadde dat we naar de Viersprong in Dongen reden waar we recht voor de deur stopten. Een heerlijke kop groentesoep stilde de eerste honger, nou ja, dat is overdreven omdat ik me niet voor kan stellen dat iemand met honger van de boot af is gestapt. En nee geen schnitzel gegeten waar sommigen al bang voor waren maar heerlijk malse kipfilet met spek omhuld met een heerlijk romig sausje. De tafels waren gevuld met schalen met frietjes, gebakken piepers, sla, sperzieboontjes met verkruimeld spek, appelmoes. Voor elk wat wils en de schalen werden ook gewoon bijgevuld als je dat wilde. Persoonlijk werd ik als bourgondisch ingesteld mens ( is me ook aan te zien) helemaal enthousiast van de enorme ijscoupe als dessert. Maar de eerlijkheid verplicht mij te vertellen dat er verschillende waren die hun buikjes al dusdanig hadden volgegeten dat ze zich niet meer aan de ijscoupe waagden.

Op de terugreis in de bus naar Breda was het een stuk rustiger dan op de heenreis. Hoe zou dat toch komen na zo’n gezellige dag? Het laat zich raden!

Dank je wel Joyce voor je enthousiast verhaal